امر نگی در سایه‌ی رمان های ایدئالیستی

لوکاچ در کتاب رمان تاریخی نقل قولی از آلفرد دوبلین بیان می‌کند که معتقد است که‌رمان‌امروز تابع دو جریان است؛ یکی جریانی ازافسانه پریان نشأت می گیرد و جریان دیگر از گزارش نویسی.محافل امروز،بیشترپیشروگزارش‌نویسی شکل گرفته اند در حالیکه محافل آرامش طلب(مثلا کافه های رمانتیک)  به افسانه پریان تمانگییل دارند.امروزه در رمان‌های ایدئالیستی و سورئال جریان افسانه پریان چنان نقش بسته است که وجودیت امر واقع را به‌خدمت خود درآورده است در این شرایط بیشتر طرفداران این سبک از رمان ها دختران هستند که در سایه مطالعه این سبک از رمان احساس آزادی سوژگی خویش رادارند. اما سوالی که بایدمطرح نمود این است که چرا ن به این سبک از رمانهای ایدئالیستی علاقه دارند؟مسلماً چنین نگاهی نیازبه هستی‌شناختی امر نگی دارد چرا که عدم درک از هستی شناختی زن، "آنجا بودگی" (الگو سازی از رمان ها برای آینده خود) را دچار گسست می کنند. از این رو ن به معنای عام و دختران به معنای خاص به دلیل ترسی که از ضعیف بودن‌خوددرمقابل‌دیگری( طبیعت و یا مردان) دارند ازدر رمان های ایده آلیستی و سورئال به دنبال رفع ضعف خویش و برآورده کردن آرزوهای خویش اند آرزوهایی که الگو پنداری می کنند که زندگی آینده را طبق آن الگوهاتعریف کنند و در سایه‌ی آن به آرامش برسند و پناهگاه خویش را در در چارچوب این سبک از رمانها به عالم انتزاعی بسپارند عالمی که توهمی بیش نیست و واقعیت زندگی را به حاشیه ترین جزیره مغزی میرهاند. اما باید پرسید دختران با این آرزو های فانتزی و احساس آرامش موقتی دچار چه نوع گسست وجودیتی می شوند؟ باید گفت اولا امر ضعف نگی را به شکل فاجعه آمیزی باز تولید می‌کنند چرا که آرامش را فقط در پناه مردان می پندارند حال فارغ از آنکه بدانند که مردان خود دچارضعف در مقابل ساختار سیستماتیک‌هستند. دوم اینکه ویژگی که در این نوع از سبک از رمان ها برای زندگی خویش در نظر می گیرند فقط در افسانه های نگی قابل تصوراست.سوم اینکه ابتذال تر از همه ایده آل های که ن به مردان مدنظر خود می چسبانند که در امر واقع وجود ندارد.لذا ابرمردی که ن برای خویش متصور شده که هنوز مردان، خود به آن اعتقادی پیدا نکرده اند. لذا ن با این کار، خود را در ابتدا در خواب موقتی فرو برده و در انتها به فاجعه ای که خود ساخته اند بیدار می شوند و دست به نفی دیگری و پناهگاه افسانه ای خویش میزنند.درنهایت بازگشت آنها به شکل تضعیف درونی امر نگی در آمده و عواملی همچون ترس-عدم اعتماد نمود بارزی در زندگی آنها پیدامیکند.